เมื่อคิดเรื่องวัว
จิตสำนึกและความต้องการของตลาด
บางสิ่งบางอย่างของฉันไม่ใช่มนุษย์
แต่เป็นวัวขนาดใหญ่
รับรู้ได้ว่า
วัวเป็นสัตว์อ่อนโยน
มันปัดหางไปมาอยู่ในทุ่งหญ้า ช้าช้า สนุกสนานเพลิดเพลิน
มันสงบสุข
อยู่ในทุ่งหญ้าเขียวขจี
ไม่มีความคิดทางปรัชญา
ไม่ต้องกังวลใจว่าจะกลายเป็นแฮมเบอร์เกอร์
ลูกวัวเคี้ยวเอื้องกินหญ้าอย่างสบายสบาย
เป็นความสุขที่มนุษย์อย่างฉันอิจฉา
แต่ในความจริงไม่ได้เป็นอย่างจินตนาการ
เมื่อขายเนื้อได้ราคา
สิ่งมีชีวิตที่สวยงามนี้จะถูกสังหาร สับ แช่แข็ง
แล้วห่อด้วยกระดาษแก้ว แล้วถูกหยิบโดยผู้บริโภคบางคน ที่คิดแต่เย็นนี้จะกินอะไร?
